Bella
Bugün bir tuhaf buralar
Nedense istemsizim
Uzaklarını gözleyen yorgunlarım
Sana dalarken ilk defa
Ufuk da kayboldular.

Bilir misin,
Kuru kalmayı hiç sevmedi
Paslı kirpiklerimin altında
Asil bakışlı korkak gözlerim
Belki de bu yüzden
Seni düşünürken
Ağlamayı çok sevdim.
Belki bu yüzden korkak
Belki bu yüzden kuru
Ve iliklerime kadar sensizim

Bella tut,
Adını koyamadığım ne varsa ucundan

Hani bir umut,
Görüp de yüzmediğimiz denizden
adını bilmeden yediğimiz
kırmızı yüzgeçlinin
hayal dünyasından
arta kalan kırıntı kadar,

Hani bir umut,
Pandemi barında
kadeh de dudak izine
gizlenen sen kokusu
ortalık da gezerken
bana takılan dansçı kızın
aşık olma korkusu.

Korkuyu da sever insan Bellam
Korkuyu da bekler yalnızsan

Ne bileyim,
Söyle ben bu kadar kuru iken
Umudu nasıl giyineyim

Bella.
Islat beni, yaşat
Her nemim sen kokarken
Çorak bırakma özlemlerimi
Ve kalk,
Aç perdeni göğe bak
Ve bul
Sana gelirken kaybolan hayallerimi
Tut ve bırakma...