2
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
411
Okunma
Nemli gecemin sabahını bekledim
Güneş kurutur diye ıslak yanlarımı
Bilmezdim ki yaksa da kurutmazmış
İçime akıttığım gözyaşlarımı
Hangi mevsim geri getirir bilmem
Ufukta özlerken kaybettiklerimi
Rotası aşk olan trene binsem
Beni beyaz diyara götürebilir mi
Adım adım bana gelirken musallam
Baktığım herşey siyah ve tonları
Beyaza hasret parmaklarımı
Bir çocugun balonuna dokunsam
Gözündeki umut beni diriltir mi
Neresinden tutsam çürük dünyanın
Umutlarım elimde kalır
Ve artık anladım, inandım ki
Gölgesi bile insandan utanır
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz