Kendimi kaybettim tıpkı bir çocuk gibi
Sana gelmek istediğim bütün yollar uzak bütün sokaklar karanlık
Ve aynı şarkıdan hamile bir ıslık dudaklarımda
Doğmamış çocuklar ıslık çalıyor dizleri kanıyor kahkaha atıyor parklarda
Zıpkını bozuk pusulasında yaşlanan adamlar geliyor aklıma dudaklarında ihtiyar sigaralar
Sarhoş olup parklarda çocuklar gibi sallanan ceketleri kırışmış yüzleri eskimiş şarap kadehleri
Yağmura emanet ettiğim sigaramda ki ateş sende mi gidecektin kendini kaybedip
İçi dışından yorgun çocuklar gibiydi benim sana gelişlerim serpilişlerim silkinişlerim
Tek kapılı buzdolabı gibiydi benim sana olan sevgim
İçimi bildiğin o yerinde duran çikolataya baş parmağıyla saldıran çocuk gibiydin
Sevgilim sana gelmek istediğim bütün yollar uzak
Anemin elini bırakacak yaşta deyilim
Kendimi kaybettim tıpkı bir çocuk gibi
Ya bir masanın altında yada bir tül perdenin arasında
Doğmamış çocuklar top oynuyordu mahalle aralarında çorapları bacaklarından uzun kızlar okula gidiyordu
Sana gelmek istediğim bütün sokaklarda karşıma babam çıkıyordu
Bir elinde iki ekmek diğer elinde çektiği kulağımla eve gidiyordum
Sevgilim .
Tek kapılı buzdolabı gibiydi benim sana olan sevgim
Mevsimler hep kış idi
Hiç kimsenin görmediği kardelendin sen.