mutlu olmak istiyorsan
kendi hikâyeni kendin yazmalısın
haketmeyenlerin mutluluğu uğruna ne ömürler tükeniyor
ne çok takılıyoruz elâleme
elâlem ne derse desin
hayatını yaşa
Sevmenin de sevilmenin de hakkını ver
doğru yoldan şaşma
karıncaları dahi incitmeden yürü
nasıl olsa Yaradan bir gün gül dökecek senin de yollarına



imtihan dünyası bu
karşına tabiiki seni çok sevenler kadar
üzenler de çıkacak
sevdiklerini son sefere uğurlayacaksın
belki bir uçağın kanadında
belki yoğun bakım ünitelerinin birinde
gurbetin bitmez tükenmez yollarından koşarken
onlara son nefesinde sarılamıyacaksın bile
işte o zaman tadacaksın zehir zemberek acıları
anandan emdiğin süt burnundan gelene dek ağlayacaksın
ağlayacaksın



peki ağlamak çözüm mü
gidenler geliyor mu geriye



âhhh anadan babadan mahrum yüreğim
ne bayramları eskittim onlarsız içimin bitimsiz çığırtkanlığıyla
ne düğünler gördüm ana baba kıymeti bilinmeyen
elleri hürmetle öpülmeyen ne uğurlamalara şahit oldum



yitirilince herkesin
kıymet gördüğü
yalan dolan dünya işte
ama hiç farkında değiliz hâlâ
yapayalnız gelip
yapayalnız gideceğimizin




eee o zaman değer mi kalp kıımaya ...





nagihan