Arşimet demiş ki ben kaldırırım
Felek de demiş ki kaldırda görelim
Bir kaldırmış, bir kaldırmış
Gökyüzüne direk olmuş
Tabiki bu feleğin işine gelmiş
Bir taşla iki kuş vurmuş
Arşimet bir yorumuş, bir yorulmuş
O gece erkenden uyumuş.

Felek bunu fırsat bilerek
Çıkmışta, çıkmış direğe
Bulutlara demiş ki
Bak nasıl kandırdım enayiyi
Şimdi gösterecem felek neymiş
Hepsini görecem bana kim küfretmiş.

Yeri seyrederken birde yukarı bakmış
Ne görsun astronot ayda geziyor
Vay demiş ayda hayat var
Bulut kardeş beni aya atıver demiş
Bulut ne bilsin onun felek oldugunu
Yüseldikçe, yükselmiş aya bırakmış
Sağda solda kimseler yok
Dunyanin gözünü seveyim demiş
Tabi pişman olmuş geldiğine
Hapı yutmuş kupkuru toprakta.

Araya araya bulmuş astronot u
Demiş ki ne olur kardeş
Benide al yanina dünyaya götür
Astronot anlamamış felek olduğunu
Basmışlar gaza inmişler dünyaya.

Tüh be nerden başladım
Neden yazdım böyle saçma şiiri
Sonunu nasıl getirecem şimdi
Galiba hapı yuttum
Onun felek oldugunu unuttum.