Bir enkaza dönüşür dönüşmez iç sesim
Sundum kaydımı evrene
Müptelası olduğum sevginin ve umudun
Karelere b/ölündü içimdeki mevsim
Miladımdı mademki şiir
Mahrem kaygılarımı def ettim
Giyindiğim kadar sözcükleri
Yüreği de mest ettim.

Uyruğu tartışılırdı gün batımının…
Yoksa nasıl uydururdum ben hayatı?
Uyumsuz bir kelebek mizaçlı
Tokuşturduğum kalemi
Aşkınsa revaçta olduğu bir minvalde
Hayallerimi kâğıda ektim…

Durağan bir hayat değildi elbet öykündüğüm
Gel gör ki ıssız ve sıradan
Meyleden coşkuma sarıldım
İçimdeki hutbeler yangın misali
Körü körüne inandığım insanların mizacı
Ayyuka çıkandı hüznüm bazense sevincim

Diri bir tebessüm bahşedilmişti madem
Cihana yaydığım sevgi ve sitem
Düşler hacizli olsa ne ki…
Yaralı yüreğinse kalemle seferberliği
Putperestti şarkılar
Kaykıldığım şu minvalde neyse ruhuma kazınan…
Azığım sözcükler
Azman mahiyetinde dalgaların biçimlenen ruhum
Boyumdan büyüktü her biri
Ve ettiğim laflar öncemde saklı
Nice cendere
Geçtiğim x-rey cihazı susmak bilmedi
Ve
Döktüm cebimdeki taşları
Yetmedi.
Döktüğüm onca gözyaşı
Sahi, kayıp mıydı edindiğim gizem?

Kaybolmanın ertesi
Yüz görümü nice duygu geldi dile
Sırdaşım iklim ve Tanrı
Yaza yaza çıkarken de sırlarım ayyuka

Hüzün biçili bir ömür
Kanıksadığımsa kader
Bıçkın rüzgârın müptelası
Dilimlediğim peyderpey
Dilemması yalnızlığın
Solan yüzümde saklı intibaı
Sönük bir yıldızın yankısı:
Sahi, neydim ben neyden bunca acı?

Meylettiğim bir kumpas değildi asla ömür
Mizacı dervişin sarmalında gizinin
O huzur dolu bekleyiş zikrine
Eşlik eden fikrinden dökülen
Sözcük zümresi
Satırların gazabına uğradım
Sayıkladığım rüyalarım birer şiire dönüşen
Aksanım yorgun şivem tanıdık
Müptelası hayallerin boca ettiğim bunca sırrı
Ve elbet her zerremle şiire denk düşen…

Yolda rastladığım o yabancı
Zaman içerisinde tek yoldaşım oldu
Serili olduğum zemin aslında bir can pazarı
Uyruğum ve ulağım nasıl ki şiir
Diz(e)lerimin bağı çözüldü ve de ertelediğim kadar
Hayatı ve mutluluğu
Günyüzü görmek ne demek?
Sancılı bir hayatın bitimsiz nazı niyazı
Çünkü yaşadığım tek ve arzu dolu
İklimdi şiir…

İkiletmediğim kadar yalnızlığı
Başımın dikine gittiğim
Varacağım o son yaka
Yamalı mimarisi şehrin ve şiirin
Mazbut bir gölgeydi hem eşlik eden
Aldığım nefes gibi adeta
Yaşamın güftesi
Belirteci hüzün ve ilham
Şiirden imal edilmiş bir ben ve nicesi
Nasıl ki saklı idi şapkamda
Ceplerimden dökülen anıları ve duyguları
İliklediğimse kalem ve şiir
İteklendiğim kadar koştuğum kendime
Ve hayat mademki
İmla hatalarından ibaretti
İbraz ettiğim kaderi kabullendiğimin ertesi
Şiirler düşmek bilmezken yakamdan
Çünkü ben şiirdim ve nicesi…