Gönlümde yok artık sırça köşklerim
Sıvalarım dökük viran gibiyim
Eski plaklar gibi şimdi düşlerim.
Hayal meyal geçmiş bir an gibiyim.

Yüzüme yalandan gülenlerim çok
Bu günün, dünümden hiç bir farkı yok
Çok riya çiğnedim artık karnım tok
Ordusu bozguncu tiran gibiyim.

O dosta bir türlü ermedi sesim
Ne nefesim kaldı, nede hevesim
Artık ’kuş istemez gönül kafesim.
Namerdin esiri miran gibiyim.

Sanki yıllar yılı uykuya daldım
Asıldım duvarda, raflarda kaldım
Okusunlar diye ders zili çaldım
Rahleyi özlemiş kuran gibiyim.

Çetin mi yollarım, güç mü yürümen
Bundan mıdır dostum ayak sürümen
Ne fizanım sana, neyi de Yemen
Bayburt, Gümüşhane, Şiran gibiyim.

Eser iken yeller deli başımda
Ben aşkı bıraktım yirmi yaşımda
Hak yolunu gözetirim işimde
Vallahi özlenen Turan gibiyim.

Ozan’ın sözünü yabana atma
Her oldum diyenle, beni bir tutma
Dosta ilacım ben düşmana sıtma
Sahilde ki dalga kıran gibiyim.

Kalp gözünü açıp dinle sözümü
Ben harama dönmem zinhar yüzümü
Yaratana kurban alın yazımı
Okuyana ilim irfan gibiyim.

Hiç pişman olmazsın alırsan sözüm
Bağcı dövmek nedir, yemekse üzüm
Her insan bir değil bil iki gözüm
Bu günden yarına devran gibiyim .

Ozan Ali AYDIN