0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
356
Okunma
güz yelleri sevdayı silip süpürdü
süpürdü bir zamanlar var olan
ama artık yok olan aşkın izlerini
bak nasıl da topraklarımıza, hayallerimize saldırıyor
ufukları boydan boya kucaklayarak
kızgın tohumlar saçarak, yıkım getiriyor.
ve korkular
lanetli birer uykudan farksız
dilimizi bağlayıp bizi susturuyor
daha çok acıtacak, gözlerimizden akan yaşlar
kurumuş ellerimizi, boş karnımızı
ve
açlıktan kırılan çocuklarımızın yüreklerini.
yarın kim bilir hangi dişi hırsızın ay ışığında
günahkar çığlıklarını yalayarak
ve arkamızdan küfürler savurarak sokak sokak
çalışacak, yol bulacak,
Mecnun’dan miras
eski püskü bir çarık gibi ayağına geçirerek İstanbul’u!
5.0
100% (1)
