göremedim ki
aslının astarı nedir


bir hayal gibi geçip gidiyor ömür
istesek istemesek de
gözler kör gönüller doyumsuz
haklı haksız nasıl birbirinden ayrılır

sorup danışmadan allak bullak ettik hayallerimizi

gök kuşağı gibi umutları bölüp de parçaladık
rengarenk duygular yüklendi göz pınarlarına
apışıp kalalım diye

ahlakın her anı batık bir gemi gibi
her günün başında
dolandırılıp duruyor saf gönüller
uyanamadık gitti
her şey yapış yapış


atılan her adımda
batıyoruz batak balçık

her günümüz zararda
Hakk’ı inkarda
gün batımlarının hesabı kitabı kayıtsız
her tür çaba tornistanda
manevi cari açığımızın büyüklüğü sonsuz
ki her an içimiz dışımızda
gönüllerde köz varı bir hüzün


herkes
çözemediği bin bir problem haznesi
kaldırımlarsa alavere dalavere yosması


görüyor ilgilenmiyoruz

sorumsuzluk bu
kim kime dumduma


sevgiye armağan diye
ne varsa varı yoğu dök sende ellerine
gözleri fırlar da
elleri birden yumulsa da
gönlü bir kır tik dönüp bakmaz bile

tüm değerlerdir unuttuğumuz
her şey içimize oturan ağır bir yük
tüm hevesimiz kursakta kalıyor
anlamsız bir acıya bulanıyor içimiz


insanlığa dair ne varsa
ar edep
şeref ve namus
sevgi ve güven
dürüstlük
kökten yitirmişler hakikatleri
el pençe duruyorlar zibidilere

bir mazlumun
ağır vebali yükleniyor omuzlara

sütü bozuk fani cürümlere…



AZAP...(Kadri Atmaca) 04.09.2023