2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
407
Okunma
Bir ıstırap yalnızlık,
Hiç dinmezmiş acısı
Eksilmeden artarmış,
Dayanılmaz sancısı.
Kül bassan da yarana,
İçin için hep kanar.
Hâlinden hiç anlamaz,
Ne yatak ne taş duvar...
Gözyaşları içinde
Sürüp giderken ömrün.
Ne şarkıyla ne sazla
Teselli olmaz gönlün.
Artık son bulsun dersin,
Yalnızlığın zulumü.
Pervasızca beklersin,
Gelsin diye ölümü...
15.06.1997
Erman Ulusoy /Kırklareli
5.0
100% (4)
Cevap Yaz