Çile yüklü çomağın eksilmedi üstümden
Kimseden görmediğim cefayı sende gördüm
Uçup gitti emekler hançer vurdun kastından
Beni her gün kahreden ezayı sende gördüm

İnkar nafile çaba dönemezsin geriye
Nankörlük tek amacın bağlamışsın seriye
Ahlaksızlık taç olmuş gelemezsin beriye
Kimseden görmediğim cezayı sende gördüm

Düşmüş yüzün astarı utanma yok ki sende
Hükmüm kalmadı artık o çürümüş bedende
Kimin elini tuttun ey nankör sen gidende
Tüm ömrümü bitirten kazayı sende gördüm

Söndü içimin odu adın dahi unuttum
Akıp giden gözümün selini de kuruttum
Çıktım senin kahrından sevgimi de çürüttüm
Ar edebi yok sayan havayı sende gördüm

Cebin doldu mü bari çıkara köle iken
Ele gonca gül iken bana oldun bir diken
Yerle yeksandım oysa yoktu ki kolum büken
İçinden çıkılamaz tasayı sende gördüm

Ne desem boş nafile bir derttin gelip geçtin
Us ‘süz baş ’an cezayı kendi elinle seçtin
Poyraz gibi eserdin oysaki sen bir hiçtin
Gerekliyken sırt dönen yasayı sende gördüm…


AZAP...(Kadri Atmaca) 06.09.2023