Aynalar cani olmuş gülümsemez yüzüme
Alaylı bakışların bayram olsun sevdiğim.
Dilinden zehir akar dayanılmaz sözüne
Ağlatıp yakışların bayram olsun sevdiğim.


Artık umursamazsın yüreğin nasır olmuş
Sevdana diz çöküşüm gözünde kusur olmuş
Daha dün yanındayken sanki gün asır olmuş
Uzaktan bakışların bayram olsun sevdiğim.


Medar-ı muhabbetim bilmiştim ben gönlünü
Yoluna adayarak hiçe saydım ömrümü
Sızlamaz mı yüreğin insanlığın öldü mü
Şimşekler çakışların bayram olsun sevdiğim.


Zevah bildin çareyi tek umudun bu muydu
Her derde göğüs gerdik yolumuz aşk yoluydu
Ahseniyet sırtladım heybem sevgi doluydu
Bana zul takışların bayram olsun sevdiğim.


Hazan vurdu dalıma yaprak gibi savruldum
Aşiyanda çırpınan kanatsız bir kuş oldum
Derya olmuş gözlerin dalıp gittim boğuldum
Çağlayıp akışların bayram olsun sevdiğim.

İsmet Bozkurt


Medar-ı muhabbet = sevgi kaynağı
Zevah = gitmek
Ahseniyet = güzellik
Aşiyan = kuş yuvası