Hasretlik mi sadece içimdeki bu sancı
Maziyi unutmadan gel/de güldür yüzümü
Aç kapıyı gireyim konuk eyle be hancı
Bir gönülde yatmadan gel/de güldür yüzümü.

Uzaklarda arama gözünün önündeyim
Sesini duyduğum an en mutlu günümdeyim
Sanma ki dağlar engel şimdi ben yanındayım
Rüzgar esip atmadan gel/de güldür yüzümü.

Bir türküsün uzakta köz düşürdün içime
Özledikçe eridim döndüm başka biçime
Görmez oldu gözlerim düştüm gayya içine
Akşam güneş batmadan gel/de güldür yüzümü.

Yürek isyan ederse yıkılır saltanatlar
Sabrın ipi kopunca içimde volkan patlar
Belki sana götürür bindiğim rahvan atlar
Başka eli tutmadan gel/de güldür yüzümü.

Yokluğun hiç çekilmez yakar bezdirir candan
İsyan eder bak sazım döker yaşı mercandan
Mızrap vuran o teller inler ince divandan
Bu aşk’ı kanatmadan gel/de güldür yüzümü.

Çıkma sakın karşıma boynum yana bükülür
İçime sızı düşer canımdan can sökülür
Kan doldu yüreğime “Dilsiz Kalem” yıkılır
Gözlerimden akmadan gel/de güldür yüzümü.

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)