Bazen senden gidersin, akarsın diğer ruha,
Başkalarının indinde yaşamaktır bu bir bakıma
Onunla nefes alırsın, onunla düşünür, yürür,…
Durdurulamaz bir hezeyandır sesi kalbinin, gümbür gümbür.

Gözlerin odur senin artık, sözlerin de sözü
Yürürse koşarsın sen, bakarsa olursun gören gözü
Ayrı da olsa mekânlar yürekte ortaktır duygu
Sevmek dedikleri var ya, işte tam da buydu.

Değmemelidir eller, bitirir bu bu hezeyanı
Kavuşmayı bekler onlar, öyledir aşkın kuralı
Sözlerin naiftir, incitmez, dilse olur baldan tatlı
Uzaktan sevmek denir ya, o yaşatır soylu aşkı.

Gönüllerden akar gider, gün olur nehre doluşur
Büyür de büyür içte sevgi, gözler bir başka konuşur
Bu hissiyat çokça gelmez, olduğunda kimse bilmez
Nadiren uğrar bir kalbe, saklanır asla silinmez.

Gerçek seven fedakârdır, almak üzere değil ki
Vermek üzere kurulan samimidir hem de bakî
Ayrılık yıpratmaz onu, zaman mekân farklı konu
Ruhta iz bırakır derince, sevgilerin herbir tonu.

Olmasaydı şu sevgiler, hayat sıradan zemindir
Ona renk ve koku veren, tertemiz şu sevgilerdir.
İlahi metin de söyler;sev, yaşat, oku, edep der
Açacaksan sen de kapı, önce sevgilere yer ver…


Oğuzhan KÜLTE