Başımda gezdirdiğim iyi niyet tacına
İşine gelmeyince sarık diyenlerin ben...
Husûmet hamurunu serip vicdan sacına
Pişmeyince mayaya buruk diyenlerin ben...

Esvaptan paye biçer, lavuğa bak lavuğa
Yalakalağı müspet kürke, dona, kavuğa
Beşinci kuluçkaya yatan eke tavuğa
Utanmadan çıkıpta ferik diyenlerin ben...

Bakkal odur berber o, çizemezsin pozunu
Manav olur ansızın çözemezsin hızını
’Ağzım ekşidi’ diye buruşturup yüzünü
Ekmek ayvalarına erik diyenlerin ben...

Cahil cühelâları sürükleyip peşine
’İnsan sarrafıyım ben’ diyor meçhul işine
Bir yaşında sabinin kaşınan ön dişine
Bahane bulmak için çürük diyenlerin ben...

Merteğini yok sayar, çapak döker gözüme
Kendisi havlar amma kusur bulur sözüme
Şerbetinden çatlayan koca salkım üzüme
Baktı yetişemiyor, koruk diyenlerin ben...

Görgüyü boncuk boncuk dizipte kolye gibi
Sabrıma sürtünüyor bozulmuş bilye gibi
Kendisini nimetten sayıp fasulye gibi
Üstelik çeşidine sırık diyenlerin ben...

Uğraş, emek, sanatı çıkar için yok sayıp
Yüz kılıf uydururlar lakin minare kayıp
Koca Kemal Sunal’ı montajlayıp, boyayıp
’Yemin billah bu Fatma Girik’ diyenlerin ben...

Ali ERDİNÇ