Üç harf deyip geçme hiç, iki gönül “bir” olur
Ansızın çıkar gelir yolun şaşırır üç harf
İlk anda anlamazsın yüreğinde pir olur
Yeniden doğar insan “Aşk’a” düşürür üç harf.


“Ben” dersin olamazsın, sonra dersin ki o “sen”
Hangi yoldan götürür amacı ne bir bilsen
İçine sızı düşer sevip te “biz” demezsen
Yakar yakar kül eder korda pişirir üç harf.


Ne mesafe tanırsın ne yakında bulursun
Elinden bade sunar içip sarhoş olursun
Kendinden de geçersin yalnız ona kalırsın
Ferhat olur koşarsın dağlar aşırır üç harf.


Çiçekler kokmaz olur dikene “gül’üm” dersin
Yolu ateş olsa da ardı sıra gidersin
Gönül hep vuslat diler her an dua edersin
Ümit ile yaşarsın aklın kaçırır üç harf.


Bir gün vurur ansızın hayallerin yıkarsın
Rüyana ateş düşer yatağını yakarsın
Sığmazsın bu dünyaya öz canından bıkarsın
Mayın olur aniden kelle uçurur üç harf


İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)