Gül
Gülistanlıkta aklı olmuş
Arka sıralarda oturan insanlarız
Menzilimiz ayağı yorgun bir vakar
Dili suskun bir baharladır
Yordamında ayyaş kalırsınız
Görmüyor gözlerim herşeyi
Herşey şeyken
Nasırlı elleri bir annenin mesela
Arka sıralarda oturan insanlarız
Ölümüne kusmuş bir delilik
Damat raksında
Utangaçlığı dolduran bir gelinlik ile
Ve gün düğün olur velhâsıl...

Griliğinde adımlar
Ses
Ses ki izzeti nefstir
Zar atar ruhuyla
Genzi yânık şaraplarla

Tanrı da sezgiler
Seccadesinde izlenmek gibi
Velhâsıl
Uyanmak kendine gelmek olmasaydı
Arkada oturan insanlarız...
Ruhunda şelaleler dolduran
Bir dünyanın güneşi say bizi ..
Arka sıralarda oturan insanlardık
Güçlü endamında sukuta boğuk
Yutkunurken bir elma yoğrulmuşluğunda
Selası sıladayken
Aya hasret çocukluğumdan kalma
Damdan bakar gözlerine gökyüzünün
Kaç yıldız kaydı bir bilsem


Mavi ile bir kıyafeti
Dönerek uçurumdan nara gülmek
Bal kokuyor şarkıların göftelerinden
Arka sıralarda oturan insanlardık
Işıkların güneşinde uyuklarken
Bundan hoş leylaklardır
Ölü olsun şiir belki de
Yasaklanmış bir ayak gezinirken gözlere....

Arka sıralarda oturan insanlardık
Mum gibi dizginlenmiş
İstiflenmiş yani
Karanlıklar şehrime ışıklar inin....
Sözlere hayal oynatırken
Közlere halay çekilirken
Bulutlar aşka gelir...

Arka sıralarda oturan insanlardık

Gezgin imgeler...