Ne bilirsiniz, neler gördü, ne gözler...
Ortaasya’dan parlayarak bir yıldız,
Gökyüzünde doğan güneşi izler,
Ve geceler, hâlâ hilâlleri özler.

Ne bilirsiniz, nere akar ırmaklar...
Fırlamıştı gümüş yaydan altın ok,
Irmak ırmak Üçoklarla Bozoklar,
Şimdi hangi kıtalarda konaklar?

Ne bilirsiniz, neler söyler esen yel...
"Üstte mavi gök çökmedikçe ilini,
Altta şu yer delinmedikçe hiçbir el,
Bozamaz ki titre ve dön, kendine gel!"

Ne bilirsiniz, neler duydu şu kulak...
Vay.. kendi varlığına inanmayanlar,
Kendi dilleri ile şeytana ulak,
Hâkk’ı duymayanlar ki şeytandan olmak.

Ne bilirsiniz, neler gelir -ne gider...
Gören gözler, duyan kulaklar ve akıl,
Birde nefsin olmuş ise sana lider,
Gönül, şeytanlar otağı neyler...

Ne bilirsiniz, neler aştı-ne ayak,
Kürşat başlattı Çin Sarayı’ndan dersi,
Hâkk’ı anlamayanın hakkıdır dayak;
Baş gövdede...biz ayaklara da uyak.

Sızlanmam, ayağıma diken de batsa,
Gövdemden şu başım zorla da kopsa,
Yine Orta’sya’dan fırtına kopsa,
Eşrefî her zaman başını arar.

EKREM GÜRER (1978 ESKİŞEHİR)