Yozgat ili Kızıltepe karesi,
Sefer emri ile gençler toplanır,
Çil Hasan’ın o yaramaz paresi,
Sanki hançer olup kalbe saplanır.

Çocuk Yusuf epeyce yaramazdı,
Ana sabırlı, baba duramazdı,
‘Osmanlı analar ağlıyor zaten…’
Güzel Yusuf da zaten kalamazdı.

Yusuf, nice dağlar, denizler aştı,
Cephe cephe, ülke ülke dolaştı,
‘-Yemen’den haberin gelesin, oğul,!
Baba bedduası Hakk’a ulaştı,

Yusuf’un Yemen’den mektubu geldi,
Mektup Çil Hasan’ın bağrını deldi,
‘-Daha öte gideyim mi ey babam?
Babadan uzanan şefkatli eldi.

Esir düşmüş, yaralanmış, ne hallar,
Yemen’de zehirli İngiliz kollar,
Beterdi ölümden düşman oyunu,
İblis’in aklına gelmez sualler.

Esaretin vurulduğu gününde,
Eğilmedi Yusuf, düşman önünde,
‘-Allah(c.c.) ve sancağıma eğilirim’
Ters yürüdüler düşmanın yönünde.

Savaş biter, barış olur her yerde,
Sıyrılır ülkeden o sisli perde,
Gazi Yusuf memleketine döner,
Başlar köyünde de geçimle derde.

EŞREFÎ dua et, Yusuf Gaziye,
‘Daha dönmeyelim kötü maziye!’
Güzelce Yusuflar gülleri yurdun,
Layıktır övgüyle dolu yazıya.

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)