Bir filmde görmüştüm sonu acıklı
Kavuşmak mahşere kalsın diyordu
Bir müzik duyuldu  tonu acıklı
Efkarlı bir adam :"Çalsın." Diyordu

Nağmeyi duyunca kulak kesildi ,
Sanki yarım kaldı !Sanki eksildi
Kimseler görmeden gözünü sildi ,
Ne olur mutlu son olsun diyordu.

Buğulu gözlere!  Sevda düşüne ,
Şahittim bir dağın iç çekişine,
Koydu  ellerini yanık döşüne ;
Şuramda bir ateş! Alsın diyordu ...

Şahittim ! Tepesi ve dağı  karmış
Dalından her yaprak böyle koparmış
Ve ateş düştüğü yeri yakarmış;
Avcumda köz oldun, külsün diyordu


Avcuna damlayan kar mı? Dolu mu?
Alnında beş çizgi kader yolu mu ?
Şaşırdım diyordu sağım-solumu.
Gelsinde aklımı çelsin diyordu ,

Bir çığlık insanın neresindedir  ?
Belki yüreğinde kalp sesindedir, ?
Dedi ki :"Kaderi ensesindedir "
Yeter ki talihi gülsün diyordu ?

Ateşten bilirler... İp yakar mumu ,
Gizliden karılır yüreğin kumu
Balıklar kırsında  bu  akvaryumu;
Fanusun camını delsin diyordu .

Sevda bir ekindir çabası hasat ,
Aşk döken kılıca ne yapsın masat
Yok olsun kindarlık tükensin fesat
Şu iğrenç bencillik ölsün diyordu

Doğruldu! O bitmiş, o son gücüyle
Ekledi:"Mutluyum ben bu acıyla"
Sessiz bir çığlıkla dudak ucuyla:
"Ben balık sen ise çölsün diyordu"

İbrahim Sezgin
(Veraya Mektuplar)