_
hicret kuşlarının kanatlarında
uyumsuzluk modunda eylül türküleri
hava güneşli mi - güneşli
dudaklarımda karla karışık yağmur efekti
gözlerimde yüklü bir kervan
göğsümden akıp giden göçün serinliğini
ve üşümeyi izah edebilirim


ünlemi giderek kabaran suların ulağı
boz bulanık bir kanalda beni özet geçiyor


oysa bir arpa boyu hayat vardı aşılacak
ardını bilmediğim dağların öteki nüshasıydı yüzün
dağların önünde sayıklamak bir hüner midir
ekinlerin rüyası ne zaman sona erdi bilmiyorum
her şey yalandı sanki
oraklar aklımın başucunda durur
sınanmak en ağır bedeldi omuzlarımda
sessiz sedasız vurulmak
belki de en çabuk solandı insan


yer çekimine kapılan zavallı bir taş gibiyim
direncimi kaybettim


içli bir ıslığın ezgisinden masallar derdim
şarkılardan atılmış Leyla’yı makamında ziyarete geldim
çöllere bağı yırtık notalar öğrettim
kumlara da avunmayı
ateş böceklerinin saygısını kazansaydım eğer
dikenli yapraklarda merhamet olurdu adın


sonum ılıman bir iklim olmayacak
içimde semazen bir ateş
külüne uyanmayı emrediyor
devrilen bir lambanın fitilinden tanelerimi topluyorum
vedalaşmanın adını kazıyorum taşlara
şöyle cesur bir yüz bulsam diyorum kendime



arka fonda ’’sordum sarı çiçeğe’’
yüzleşip güzleşiyorum
şiirin nasıl bir yaprak düşümü olacağından bahsediyorum
toprağımın kütlesine
devrik bir cümlenin yüklemine
son kurşun sıkışıdır belki bu
belki de deri değiştiren ardışık acıların son bulması


tahsil vadesi geçti diyorum ömrümün
çoktan protesto edilmişim
adın şimdi bir zıpkın gibi balığın karnında
bir boşluğu dolduran ses
alacaklım geldi galiba
galiba ödeşiyorum




_boran