Boşluğa bıraktığın beden yüreğinden düşüşüm
Hesapsız, sorgusuz, öksüz, sanki aç bir bebek
Kirli ellerimde bakir sevaplar, dudağım titrek
Aldırma yârim, nefesim gül kokar yine de
Puslu aynaların perçemindedir asi gülüşüm
Acımın gelmişine geçmişinedir hep sövüşüm

Öfkemin musallasında, kimsesiz, çocuk yanım
Yollar aşındırdım seni bekleyişlerin asalarıyla
Seninle örselenmiş sabrım haram bir geçmiş
Meçhul düşünüşlerin mendilinde gözyaşım
Kovulsam da ben yanık göğüslü gecelerine
Helal sarılışların coşkularıyla elbet uyurum

Nikotin kokulu odalarda kaybettim kokunu
Anladım, hayat örselenmiş bir merhaba imiş
Üşümüş parmaklarımda uyuşuk bir travma
Hangi mevsimin alası düşmüşse yüreğime
Gel, bu şafaksız şehirlerde ısıt bedenimi
Senli masallar anlat eskisi gibi ruhuma
Acıyla tütsülü gönlümün yorganını arala

Yağmalanmış sessizliğimin yakarılı huzuruyla
Alevim kınına sokulsun, üşümesin artık mavi
Yüce dağımın mor tutkularına sarılsın vakit
Gönlümün yüce doruklarına sığınsın suskular
Ölümler tutmasın düşlerimizin kirli salından
Ömrümüzün son deminde kırılsın artık faylar
Aşk olsun adın yeniden, yıkılsın tüm tabular


Selahattin Yetgin