İstanbul sokalarında karanlık bir gece
Her şeye müsait bir uçurum derinliklerinde
Tekin olmayan arka sokaklarında
Kimsenin bilmediği nice kahpelikler yaşanıyor
Uzaklardan hoş gelir davulun sesi
Soğuk esen rüzgarların uğultusu
Kulaklara zerk eder ölümün sesini

Bir sessizlik var odamda
Titrek ve ürkek yanıyor mumlar
Korkak ve heyecanlı
Sanki bir fırtınanın habercisi
Kara kalemim titrek
Yazmak istemiyorcasına sıkkın, bıkkın ve gergin
Kelimelerin boynu bükük kalıyor masada,
Baykuşlar homurdanarak gürlüyor

Bir felaket oluyor yağmur
Okşuyor camları,canından bezdirdi o an doğrusu
Aniden gecenin sessizliği bozuluyor
Çok geçmeden şimşekler çakmaya başlıyor
Bir an için uzaklar yakın,karanlıklar aydınlığa kavuşuyor

Sıkıcı gecenin bitmesine henüz çok var
Üstelik,yağmur şiddetini artırmış
Bu yağmurda pencerenin önünde olmak vardı
Yorgun kalemim,yağmurla birlikte yeniden ayaklandılar
Bir şeyler yazıp anlatmak istercesine
Kadim dostu kağıdı da hemen yanıbaşındaydı
Her şey hazırdı,düşünceler, sözler ve bir dizi eylem
Yüreğimi acıtan hiçbir şey unutulmuyor
Şahit olmaya hazırdı kalemin yazılacakları
Kalem,yine de sabine sadık kaldı
İşte o an her şey yeniden başladı
YEŞİLIRMAK