Bedenimin kıskacındadır ruhum
Ne kadar zamanım kaldı bilemem
Yeryüzü oldukça dar gelir bana
Hangi çeşme başında dursam susuzluğum geçmez
Ölüm bidenbire gelir ağa bey seçmez

Günün bana düşen bölümünü başlatırken Uğultulu sokaklar karşılar beni
Gümbür gümbür atar yüreğim
Bir yanda yaşam heyecanım sevincim
Bir yanda kinim nefretim bir yanda hıncım
Ölüm beni karşılayana kadar
Güneşin yanık savaşçısıyım ben

Ferhat’ın şirin’e açtığı yoldan yürürüdüm Köroğlu’nun sesini duydum dörtnala giderken
Dağların yerini değiştirdim yükseklerde oynarken
Nice Temmuz’larda kelebekler uçurdum
Yaban çiçeklerini kokladım giderken
Sonra uzun mu uzun yolculuklara çıktın Yeryüzünü kaybettim yıldızlara uçarken

Ve yıllar sonra
Fırtına öncesi sessizlik ve benden Tanrıya teşekkür
Ne güzel duygulardı onları düşünmek
Aç çocuklara harcadığını bilmek
Sonra birden yeryüzüne indi yüksekten esen kasırgalar
Alıp götürdü sürüp gitti hışımla akan dereler Sıcak kumlar içine gömdüm kendimi gizlendim
Arsızlar da sandılar ki bizden korkar
Aslında arlıydım ve arımdan utanırdım hep yaşarken

Bilinsin isterim
Korkularımı çoktan yendim ben
Ölüm beni karşılayana kadar
Güneşin yorgun savaşçısıyım ben

Ekrem Saygı
21.07.2023 Mudanya