Sırılsıklam sevincini damıtarak köklerinden Bu köhne hayata karşı
yine de baş kaldırmışsın nazlı gülüm
Sakın düşmeyesin şaki bedbaht’ların eline
Sakın düşmeyesin namertlerin arsızların diline
Donuk yazlarda çiğ düşmesin sam vurmasın teline
Koparmasın dalını kimseler sen dalında güzelsin
Temiz ellerin köpürttüğü sular şefkatle damlasın üstüne
Aşk ile seni söylesin bülbüller dalına konsun Sevdasına açan nazlı gülüm beni duyuyor musun

Sen taze açmış bir gül ben diken bile değilim Bir metafor soyut kavramlar kargaşa renk değiştirir düşüncelerim
Sessizlik ağır bir sis gibi çöktüğünde omuzlarıma
Bun gönlümde azar üzüntüye adanır tüm saatler
Akdem şarkılar söylesem dilimde büzüşür
Gün batımı gölgeler tutar hapseder beni nazlı gülüm beni duyuyor musun...

Bun= İç sıkıntısı
Akdem= Kendimden eski
Şaki= Haydut- yol kesen
Metafor= Başkalaşım

Ekrem Saygı
15.06.2023 Mudanya