Canlı yaşar, doğa konuşur; doğanın dili canlı yaşam.
Bitkiler mevsimlerde konuşur, bakarsan bağ kurar ve özel konuşur.
Hayvanlar dostluk kurar, ilgilenirsen bağ kurar ve evcilleşir.
İnsanoğlu çoban çiftçi ve doğanın dili evrimle gelişir evrensel konuşur.

Doğa bir bütün manzara tasvir eder.
Canlı yaşam bütünsel bulunur.
Gökten bir uzaylı inse ya da birden orta yerde var olsan doğa tepki verir.
Hayvanlar ürker bitkiler savrulur.
Görseli peltekleşir dili özürlü konuşur.
Teknolojiyle biz güzel konuşsak da güzel beden dili davransak da doğa genel anlamda peltekleşir ve özürlü konuşur.
Gürültülü konuşur.
Sakinliği ve sükûneti beden dili susar.
Sonsuzluğa.
Teknolojimizi doğaya uyarlayalım ve doğayı yine bütünsel kazanalım.
Aramıza dönsün.

Ağaçlar çiçek açtı ve ağacın beden dilini böcekler dinlerken doğa daha bir ahenkli konuşur.
Bitkiler tozlaşırken aslında sohbet ederken düşünceleri çiçek açmış ve fikirleri özlerine çekirdek oluşmaya konularına özgü meyve vermeye başlamışlardır bile.
Doğa diğer tüm canlılarla bir canlı yaşam yetişir.
İnsanları çağırır.
İnsan teknolojisiyle doğanın dilini bozsa da canlı yaşamı diğer gök cisimlerine taşıyacak olanda kendisi olacaktır.
Sonuçta doğanın bir beden dili ve sesiyiz.

Doğa canlı beden diliyle konuşurken güneşten tat alır.
Ateşten acı bir ağıt yakar.
İnsan oğlu ile dili çok daha sistematik döner.
İcat ve buluşlarla dili edebiyata dönerek müzik doğar.
Enstrümanlar eşliğinde.
Yani beden dili eşliğinde havaya renk katılır.
Havanın rengi seslerdir.
Seslerin rengi resimlerdir.

Doğanın diliyle insan çalışır.
Ağzı kuruyunca oturur suyunu içer.
Açsa karnını doyurur.
Şekerleme yapar.
Gece tatlı yatar.
Kâhya gelir. Ne yatıyorsunuz kalkın ve çalışmaya devam edin.
Devlet gelişsin ülke konuşsun.
Marabalar.

Haydi paydos.
Düğün var.
Beden dilimizi kültür ezeceğiz doğayı sandığımıza saklayacağız biraz.
Biraz biraz gel beri beri halaya tutuşalım dağlar taşlar…
Coşalım doğa coşsun.

Doğanın dili bedenlerimiz.
Gövdemizin duruşu uzuvlarımızın devinimi bir bünyemiz.
Genetik yapımız kalıtsalsa beden dilimizde kültürümüzün kalıtsalı.
Katı beden dili din çürütür, doğayı söndürür.
İnsanlığı bitirir.
Esnek olmalı abdest tazeler gibi düşüncemizi de temizlemeli ve çağa uymalıyız.
Din çağdaşlıktır.
Bilim çağın abdest alışıdır.

Bünyamin.
Abdestini alır niyetini eder ve ikindi namazına durur.
İki ayağının üzerine durma evrimini secde eder.
Doğanın beden dilinde doğasının doğal dilini dua konuşur.
İçinden.
Ve iç dünyasından dış dünyasına yeniden doğmuş gibi çıkar.
Niyeti iyiyse duası hiç duraksamamış namazı hiç aksamamıştır.
İşine daha sükûnetli yaklaşır ve iş iletişimini ahlak temelinde etik kavrayışta erdeminde kurar.
Kim kabul etmez ki Bünyamin’in insani doğal bütünlüğünü.


"Şahitlik ederim ki Allah’tan başka ilâh yoktur ve yine şahitlik ederim ki Muhammed O’nun kulu ve resulüdür"

Sen çağının beden dilini bırakır.
Hz. Muhammet’e öykünür onun çağının beden diliyle konuşursan.
Birde koşullanırsan.
İşine nifak sokar toplumuna dinamit kor ülkeni patlatırsın.
Bırak İslam’ı insanlığını yok edersin.
Hz. Muhammet’in beden dili beden dilimizin pusulasıdır.
Çağımızın beden diline uyalım diye.

Beden dilimiz dinseldir ve bilimle ancak insan dilimizi döndürür millet dilimizle konuşur anlaşırız.
Doğanın dili bedenseldir.
İnsanın beden dili dinseldir.
İfadesi bilimseldir.
Din, din ifade ederse mezhepsel bölünür cemaat parçalanır.
Din bilim ifade eder.
Bilim, dinin başlangıcı ideoloji ifade eder.
Bu yüzden bilim kesin değildir.
Din kesin olsa da ifadesi her zaman kesin olmayan bilimdir.

Doğanın dili din kesmesin bilimsel akıcı olsun.

Kurban Bayramı çağdaşlık, Ramazan Bayramı medeniyettir.
Yeni nesil yeniçağdır.
Oruç susup doğayı dinlemektir.

Çocuğunu kurbanlık koyun gibi yetiştirme kurban kes.
Ne bulursan yeme oruç tut, kötü günlere kiler tut ki bayramın olsun.

Hadi iyi esne ve çok yaşa.