her şey bir pamuk ipliğine bağlı
bir şairin bir mısraında dediği gibi
çocukları öldürmeyin efendiler
asıl fenası
bir türlü yoluna girmiyor hayat
ve belki de
hiç giremeyecek de
hep ağlayacak leylalar

savaşlar
hep çocuklara ölüm taşıyor
mayın döşenmiş yollarda
her şey alt üst
hudutlar değişiyor
her gün
her saat

evet
herkes birbirinden korkuyor
iflas eden ümitler
ya savaş çıkarsa kaygıları
artık geçen bütün harpler gibi
kazanan çıkmayacak endişeleri
zihinlere musallat

olamaz
bu medeniyet asrında
bu kadar toptan ölüme karar veremez kimse
dünya her an bir harbin eşiğinde
uluslar birbiriyle kavgaya tutuşmuş
halk sokaklarda

küçük bir zümre
her an devam eden buhranların
baş müsebbibi
bıktırıyorlar yaşamak isteyenleri
onlar için savaş
muhakkak gibi

küçük bir menfaate değer mi
elbette değmez
fakat bu menfaat meselesi değil ki
bu bir nazi taassubu
bir tagallüp, bir tasallut

onların meseleleri kan dökmek
hoşlarına gidiyor
dünya tehlikede imiş
inanlık tehlikedeymiş
onlara ne
kimse birinci dünya harbini
ikinci dünya harbini
o büyük felaketleri aklına getirmiyor

asırlardır haritalar üzerinde
soğukkanlılıkla ameliyat yaptılar
kestiler
biçtiler
birkaç asırlık toprakları ot gibi söktüler
sonra pirinç tarlasına havuç eker gibi
o münbit topraklara başka milletleri ektiler

savaş anlarında
bir halk şarkısı söylenir
mırıldanılır dudaklar arasından
“kimi kurşun,
kimi bıçak yarası...”

bu türküyü
şark cephesine sevk edilen askerler
akşamları uğradıkları istasyonda
nakliyat katarlarında
sabaha doğru
hep bunu söylediler
yanık sesleriyle

anadolu’nun bütün dramı türkülerde
geçen her harbin türküleri de
acılı ve garip
onlar ve daha eskileri de öyle
kafkas cephesinde söylenen türküler gibi
çile ve ıstıraplar
hep türkülere sığdırılmış

bir saman parçasının eksikliği
veya fazlası için çıkan savaşlar
galip veya mağlup diye insanlığı
ikiye ayırma iştiyakı
uğrunda dövüşülen şey bu maalesef
tüm buhranın arkasından yatan gerçek bu

harabe evlerin arasında
oyun oynuyor kız çocukları
kör ebe oynuyorlar
savaş türküleriyle
kim bilir
hangi tarihten beri

bazen en umulmadık yerde
bir kapı açılır ya birden
bir de bakarsın
hesapta olmayan
bir vaziyet hasıl olmuş
savaşsız hayaller kurulmuş
yeni masallar icat edilmiş
leylalar yeni türküler söylemeye başlamış
barış ve umut adına

redfer