Sen, sen.. Bu ses, Nayır nolamaz git burdan
Talat cevap verdi -Nalan-’a utanmadan

Küçük hanım güzel olduğunuz kadar da küstahsın
Reca ederim, ticari duygularımla oynamayın

Derken amcası araya girdi, durun bakalım
Parayla saadet olmaz evladım
Ama senin için
En güzel atlarımı ayırdım

Nalan yine ağlamaya başladı,
Allahım ne kadar bedbahtım
-Talat-ı sevdim diye neler yaşadım

Talat sinirlendi -Nalan-a
Sus..sus.. sus dedim sana
Bir zamanlar fakir ama
gurursuz bir genç vardı hatırla

Nalan koynunda sakladığı mektupları çıkardı
Mektupları -Talat-ın yüzüne fırlattı

Sana unutmadan şunu da söyleyim nankör
Ben artık yarım bir insanım, körüm kör

İşte bana yazmış olduğun aşk dolu mektuplar
Meğer hepsi yalanmış, aşkın gibi yansın kitaplar

Tertemiz hislerimle oynadın kalleşce
Penbe panjurlu evimiz olacaktı evlenince

Talat alay etti Nalan susunca
Nı ha ha ha ,ni ha ha ha, no ha ha ha

Hâlâ anlamadın mı, seninle oynadım
Mendil gibi kullanıp bir kenara attım

Fakirsin sen fakir, fakir, fasfakir
Şimdi cevap verme de içeri gir

-Nalan-...
Bunu yapamazsın Talat diye bağırıyordu
Demek aşkımız bir yelan idi diye ağlıyordu

Amcası daha fazla kayıtsız kalamadı
-Talat-a dönüp şöyle haykırdı....

4. Bölümün sonu...