MıZIKAMDAN CAN AKARŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 2 Temmuz 1993’ te cahilliğe kurban edilen
Canlarımızı rahmetle anıyorum. Bildiğim ve bilmediğim dualarım beddualarımdır size . Ey ! Allahın merhametinden mahrum bıraktığı mahluklar , kıymak sizin işiniz , yolmak kır çiçeklerini zerre taşımadan içinizde zerre iyilik . İnce sızım , buruk hissim , boğazımda düğümlenişi aklımdan hiç çıkmadıkça sevdaya duruşum . Şiir gözlüm , türkü yüreklim , insan insan akışım . Nasıl nasıl bilmiyorum hangi kirli el uzandı masum gülüşlerinize . Neden neden diye sorularım geceler , günler , aylar , yıllar süren sorgularım... Ter ter kalışım çaresizlikten . Kafeste kuş çırpınışı isyanım ... Gögünüze uğramasın bir daha mavi toprak diye avuçladığınız kor kor ateş olsun ellerinizde Yaktığınız canların , ardındakilere bıraktığı acı miras kadar olsun mutluluklarınız. Söndürdüğunuz güneş aydınlığında kavrulsun , cehennem çukuru ahlakınız ve de vicdansızlığınız . Ne desem , ne yazsam anlatır mı ki Asaf Koçak’ın mızıkasındaki ezginin yanıklığını ve yakılmışlığını... |
Cehalet ise en kızgın ateş.
Duyarlı şiir
Yazan yüreğe selam ve sevgiler.