ANAM BİNGÖLÜ ÇOK ÖZLEDİM
Akşam olunca hüzünlenir gözlerim
Hasretinle hayellere dalıp giderim
Çünkü tek hasretim sensin benim
Anam Bingölü çok özledim

Sana ulaşan yollarına adını yazarım
Sevda ateşini hep bağrımda yakarım
Özlemle bir gül gibi aşkınla solarım
Anam Bingölü çok özledim

Sevdiğimi haykırsam yalçın dağlarına
Can kurban cennet bahçesi yaylalarına
Deli çılgınca akan dere ve ırmaklarına
Anam Bingölü çok özledim

Zirvesi karlı çotla murata bakar
Anam oturmuş az tepesinden ağıtlar yakar
Anam ağıtlar yakınca yüreğim sızlar
Ağlama anam dönerim birgün

Sevdam çoligde güneş bir başka doğar
Boğlan yüze adada turnalar uçar
Bingöl’e olan hasret yüreğimi yakar
Anam Bingölü çok özledim

Kısmet olursa gidersem memleketime
Keldoş ile sörini koysalar önüme
Birde kızgın tereyağı dökseler üstüne
İşte o zaman demeyin benim keyfime
Anam çoligin o leziz yemeklerini özledim

Aşağı Çarşyı, Afatları, Mehle musyunu, Mirzanı, Mezra Fekiyi, Dere Kasaranı, Köyümü özledim.
Bingölü, çoligi, çawaxçuru, çevligi özledim.
Çocukluğumu, gençliğimi geçmişime ait ne varsa herşeyi özledim.
Mehmet Emin Barslan