1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
376
Okunma
Çöktükçe göğsüme ıssızlığımın bıçak gibi parmakları,
Döktükçe gözyaşlarımı, severken bıraktıkları için,
Her gece kalbimi yerinden söktükçe parçalayarak,
Kelimelerin tabi ki de karanlık gelir,
Tebessümlerime bakarak.
En çok onlar üzülür,
En çok onlar ölür,
İşin garibi; ateşimde sürekli yanarken sızlanmadan,
Cehennemi tütsülerken cenneti gölgeleyip,
Dumandan en çok onlar boğulur,
Azraili ararken her köşe bucakta,
En çok ben tadarım hayatı,
En çok ben yaşarım,
İtilirken bir canavar gibi kenara,
En çok onlar düşer,
En çok onlar bilir acının tonlarını.
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz