3
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
656
Okunma
Yazın ortası, günün göbeği,
Kaldırımlar bile terlemiş,
Kupkuru bir şehir,
Sofrası daracık,
Buranın insanları fıtıklarından geçinir,
Bağırarak anlatmak isterler acılarını,
Fırtınaları geçişir,
Çünkü daha gürdür paranın sesi.
Güneş acımasız, düzen adaletsiz,
Kandırırlar kendilerini bir köşede saklanıp içerken,
Tüttürürken sigaralarını,
Ve sarhoş bile olamazken,
Süslerler kahkahalarını,
Hiç şahit olmadıkları için;
Umut, Sevinç, Mesut, Kader koyarlar çocuklarınının adlarını.
Hiç gece olmaz bu boktan şehirde,
İlla uyanık birileri vardır bu çarkın içinde,
Tepeden bakmak nedir bilmezler,
Yüksekler midelerini bulandırır,
Bağırlarında yanan ateşin dumanı bile terler bir şekilde,
Kimse hak nedir bilmez bu şehirde!
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz