Bir gece vaktiydi canın sıkkındı yorgun argındın
Ötelerden sana doğru gelirken ben
Cebimde sana yazdığım mektubum vardı
Birazdan göreceğim adamı sevmiştim
Şimdi sadece bana bir konuk gibiydi
Bu başka bir şeydi anlatılması zordu yorucuydu



Ödünç aldığım avuntularım avuçlarımda
Sımsıkı tutunuyordum onlara
Meleklerin sesini duyuyorum sakın yapma diyorlar
Ayaklarım varmak istemiyordu ilk defa sana
Nihayet kalp çırpıntımı durdurmak için
Derin bir nefes daha aldım sigaramdan son kez




Masaya yaklaştığımda her zamanki gibi centilmendin
İpek örtünün üzerine koyduğun kırmızı tek bir gül
Sarıldın sımsıkı hoş geldin canım dedin
Ruhum tutuşmuştu tamamen
Hayrete düştüm bu ne acı bir yangındı
Sonra sandalyeye dizlerim çöktü yaslandım arkama




Derken her şeyi hissetmişsin gibi sanki
Gözlerin göz bebeklerimin içine gizlendi kısacık
En sevdiğim esansının kokusu geldi burnumun ucuna dek
Ecel terleri döktüğümü gördüm ilk defa
Bu sefer kararlıydım geri adım atmak yok
Beni yalnız bırakmana artık müsaade edemem




Ben mükemmel değilim ama seni hiç aldatmadım
Biri boğazımı sıkıyor beni boğuyor bu da kim görünmüyor
Neden bitiremiyorum neden bitirmiyorsun
Elini uzattığında hangi elimi uzatacağımı şaşırdım
Sonra o iki büyülü kelime geldi senden peş ,peşe



Seni çok özledim hem de çok sevgilim
Aslında bende seni çok özlemiştim
Gerçeklik buydu özleyebilmekti
Sesler kesildi boğazımdaki el sıkmayı bıraktı
Cebimdeki mektubu buruşturup attım.





Semra EROĞLU Şiirleri sevdiren kadın