Güllere dokunma, dikeni batar,
Güller ki uzaktan sevmek içindir.
Fazla yaklaşırsan kaşını çatar,
Güllerin çağrısı biçim biçimdir.

Renkleri bir doğa harikasıdır,
Katmerli yapraklar goncada biter.
Onlar ki Peygamber sevdâlısıdır,
Goncalar var, sevilmek için yeter.

Her gülün dikeni nazından gelir,
Ak güller saflığın arzından gelir.
Kızıl gül, ateşi yakar bağrında;
Bülbülün feryâdı hırsından gelir.

Sararır, sarartır âşıklarını,
Esrarında saklar mâşuklarını.
Ancak ehl-i sırlar anlarsa anlar;
O gülün bülbüle yaptıklarını.

El sürdürmez asla pembe tenine,,
Kokusu fark atar emsallerine.
Sakın yanılıp da elini sürme,
Dikenini sokar hemen derine.

Bülbüller gam çeker hârın elinden,
Gülzâra her seher ihtiram gelir.
Rab’bimin nadide bu eserinden,
Mesteden rayiha, arşa yükselir...

11.12.2015 Fatih-İST.(Arşiv)

Enver Özçağlayan