27
Yorum
76
Beğeni
0,0
Puan
1257
Okunma


sen sustun gözlerin konuştu
bilmedin ruhuma nasıl günler ekiyorsun
birden açılıyordu gri bulutlar
yüzünü gösteriyordu güneş
sustun, bütün Dünya’nın bildiği şeyde
dört bir yandan yükseldi sesler
görüntün yitti sanki kara duvarda, yüzün yitti
aradım oyun bildiğin rüyada
ne kazandın bilmiyorum
ne kaldı elinde günden yarına
elinden tuttuğun çocuklar büyüdü
ve içinde yaşadığın kent evrim geçirdi
canımızı sıkan kimler geldi açık sınırdan
bir sen gelmedin bozduğun yoldan
gözlerin aynı yeşilde kaldı mı bilmem
inerken o hep aynı kalan tepeden
bir hayali özlediğim belli
belli aynı rüyayı görmem boş yere
unuttuğum bir şey var
aynı kalmaz hiç kimse
dünya aynı yerde döner mi bilmem!..
20. 06. 2023 / Nazik Gülünay
Şiirimi güne taşıyan Edebiyat defteri seçici kuruluna
gönülden teşekkürler..