Aşka Mecbur Ettin

Bir sevdanın derinliklerinde ıslanırken
Sen boğulmuş bedenimi,aşka mecbur ettin
Ben bir okyanus ötesinde bir damla sırken
Tüm sırrı örten dilimi,aşka mecbur ettin

Bir yenisini ekledim haykırışlarına
Bir nur gibi inmiştim senin gözyaşlarına
Bir başka vurulmuştum senin bakışlarına
Her gün ağlayan gözümü,aşka mecbur ettin

Her gün senin övüncünle dirilip ölsem de
Bir daha kimseyi sevmeyeceğim desem de
Ben sadece yalnızlığım ile gülüşsem de
Sararıp solmuş kalbimi, aşka mecbur ettin

Gözyaşlarım akıp durdu sanki bir dereden
Seni görme arzusuyla baktım percereden
Üşüyerek düştüm üşüyerek kalktım yerden
Tir tir titreyen elimi,aşka mecbur ettin

Şair: Yusuf Yarımbaş (Yusufçuk)


Öğretmenimin kaleminden;

Kalbin kapısı aşktır tokmağı da sevgili
Bu kapı çalınmazsa olunur mu hiç veli
Aşk yolu çok uzundur vardır çokça menzili
Gerçek aşkı bulanlar yaşarlar başka demde

Yere göğe sığmayan Hakk vardır şu gönülde
Sırların en güzeli yaşanır bu minvalde
Dil ile anlatılmaz görülür ancak hâlde
Bulur kendini bu ruh bambaşka bir âlemde
08.01.2018

Selva Durmaz Emir