Gelmeyen sevdiğime selam olsun
Dönmeyen sevdiğime selam olsun
Sana verdiğim günlerin hepsi helal olsun
Senin için uykusuz kaldığım geceler hep var olsun
Bir köşeye oturupta
Gökyüzünde saydığımız yıldızlar geldi aklıma
Resmini çizmiştim sanki ufkuma
Ne zaman geleceği düşlesem sen görünürdün
O hayalleri tek tek hatırlıyorum dün gibi
Onlarda senin gibi tek tek silinip gitti
Şimdi bir pencerenin buğulu camlarından bakıyorum
Nem nem akan yaşlarımı silmekle meşgul oluyorum
Şimdiyse ellerim kuğulu gözlerim buğulu
Ben senleyken hiç görmedim ki yokluğu
Bana şimdi sadece sen lazımsın
Ne koltuk altımdaki resmin ne de
İçimdeki nefesin yeter bana
Adım atıp gidiyorum bomboş sokaklara
Sessizce bakıyorum dökülen yapraklara
Bu kadar sevgi hiç birikmemişti budağımda
Bu kadar gözyaşı hiç birikmemişti yanağımda
Ufak kelimelerden büyük sesler hiç çıkmadı dudaklarımdan
Ne kaldı bana kaybolup giden yıllarımdan
Bir parça bezlerimden bir parça anılarımdan
Ne zaman vazgeçtim ki,
Şimdi vazgeçeyim kararlarımdan
Vücudum sularla dolu olduğu halde içim yanıyor
Sanki bir tufan var içimde harıl harıl kaynıyor
Şimdi yakmışım sigarayı içimi rahatlatmaya çalışıyorum
Ateşi ateşle söndürmeyi de öğrettin sen bana
Ateşi ateşle söndürmeyi de öğrettin sen bana...

Ne baş ucumdaki resmin yeter ne avcumun içindeki ismin
Koca bir kabristan sığdı kalbime taş toprak atılmadan
Bomboş duvarlara karşı öylece duruyorum kımıldamadan
Hayal olmuş rüyalara
Seni görme arzusunu hayal ediyorum
Evrene sığmayan vücudumu ufacık kalbine sığdırıyorum
İçimdeki sesle bağırıp çıldırıyorum
Yaraların var şimdi içimde
Hatıraların yatar şimdi kalbimde
Avuçlarıma kadar inen kokun ellerimde
Bana bakmayan beni görmeyen gözün gözlerimde
Yüreğim yanıyor içim çatlıyor gönlüm kıvranıyor
Bir cehennem misalince yanıyor
Ne içime kadar çektiğim sigaralar deva verir
Ne tutup kaldırdığım kadehim
Ne gözyaşlarım o aleve su dökebilir
Ne ellerim o yarayı kapatabilir
Ben bundan sonra ne ölebilirim ne yaşayabilirim
Sadece yaşama taklidi yapabilirim