Çok özledim köyümün baharını kışını
Yeni doğmuş kuzunun kınalanmış başını
Ebemin ocakdaki tereyağlı aşını
Yiyeceğim varınca doya doya ben anam.

Tarlalarda günlerce deste çeken kolunu
Küçükken başucumda ninni diyen dilini
Kilimlere rengarenk nakış döken elini
Öpeceğim varınca doya doya ben anam.

Tandırlarda hamurdan yufka yapar kadınlar
Kağnılara yüklenir meşelikten odunlar
Ayranını tas ile hiç doymadan yudumlar
İçeceğim varınca doya doya ben anam.

Kıl palazdan dikilmiş sap çeteni kurulur
Kamıştan hasırlara yaş tarhana serilir
Ala inek yavrusun seher vakti doğurur
Göreceğim varınca doya doya ben anam.

Ninem kirmen eğirir eşikte oturarak
Kundakdaki bebeği beşiğe yatırarak
Yayık yayar gelinler bir türkü tutturarak
Duyacağım varınca doya doya ben anam.

Muhitimiz Toroslar Dadaloğlu bölgesi
Yazın çok serindir koca armut’un gölgesi
Kuru çaydan akarken derenin çağlar sesi
Gireceğim varınca doya doya ben anam.

İsmet BOZKURT (Dilsiz Kalem)