Adı kaldı şu Irak’ın,
Tadı kalmadı merakın,
Fark etmiyor, uzak, yakın,
Yürekte gam olmayınca.

Babil, ne çokmuş günahın,
Değeri kalmadı ah’ın,
Namusu olmaz silahın,
Adam, adam olmayınca.

Ateşte de ar kalmamış,
Utanç, şimdi sazda kamış,
Kim sana adak adarmış?
Kurbanlık koç kalmayınca.

Ne erkeğin haysiyeti,
Ne kadının hamiyeti,
Her gün yeriz insan eti,
Kursağımız doymayınca.

Sokaklarda ucuz ölüm,
Kiralık kalsın bu salım,
Kana doymayacak zalim,
Parmak parmak saymayınca...

Kim kardadır, kim zararda?
Bütün ahali firarda,
Sürüyü kaptırır kurda,
Çoban çoban olmayınca.

Benim yaramı elleme,
Yakın iken ırak deme,
Toprağımız kurak deme,
İçip suya kanmayınca...

Ağla şimdi hoyrat ile,
Göklere yüksel at ile,
Dalaş, dur, onca it ile
Şimdi milenyum boyunca...

Çal oyna şimdi seküler,
Hırsızlara teslim kiler,
Göğe savrulurken küller,
Akıl başa gelir anca...



Hayrettin YAZICI