Sokak lambaları tamamen sönmüş
Karanlık içinde bakışım tutsak
Nazlı yar görünce sırtını dönmüş
Bu kalbin içinden çıkışım yasak.

Baktığım her yerde nazarım kalır
Bu acı sevdalar hep beni bulur
Gelmezse sevdiğim kendisi bilir
Karşısına durup çöküşüm yasak.

Omzuma asmışım siyah bir ceket
Karanlık sokağa atılmış buket
Üzerinde durur resim , etiket
Bakıp da boynumu büküşüm yasak.

Yoluma örmüşler garip bir duvar
Üstünde ne otlar , ne de çiçek var
Her kime başvursam başından savar
Bir Ferhat olsam da yıkışım yasak.

Böyle özlem dolu günler geçer mi?
Kanadı kırılmış kuşlar uçar mı?
Çalsam kapısını O yar açar mı?
Çileli nazından bıkışım yasak.

Gönül isterdi ki su gibi aksam
Yar için her yeri dağıtsam, yıksam
Razıyım sonunda cezamı çeksem
Yeşilırmak gibi akışım yasak.

Şamdanlar masada gece beklerken
El yordamı ile yeri yoklarken
Felek halâ seni benden saklarken
Gıyabında mumu yakışım yasak.

Vahdet-i Can yağan dolu mu kar mı?
Bu labirent aşkın çıkışı var mı?
Acaba sevdiğim nerede der mi?
Yakama karanfil takışım yasak.

Vahdet-i Can ( VAHDET ÇİL)
Safranbolu , 07 Şubat 2021