Gelme, ben vuruldum,
Vuruldum da düştüm
Sen sustun, ben küstüm
Karanlık gecelerde yollara düştüm

Kahır taşları sırtıma yük olup dizildi
Bitmeyen karanlık gecelerde
Kalbime mezar taşın dikildi
Söyle, mutlu musun şimdi

Beni bende arama artık
Başımı düşürdün yere
Yüreğim aç, verme katık
Seni solumam, korkma artık,

Her güne kör uyanmazsam
Seni görmenin hayalini kurarsam
Sol yanım susturmazsam
Nasıl katlanırım yoksulluğuma

Dik duracağım dedim
Tutamadım sözümü
Yenildim mızraba,
O ağladı, ben ağladım
Yalnızlık ağladı
Yine geceyi sabaha kuşandırdık

Gözümden düştün,
Hüzünlü gecenin sabahında
Canın yandı mı, söyle benim gibi?
Ruhun sıyrılıp gitti mi, bedeninden?

Yokluğuna kızıp,
gecelere isyan etmediysen
Onu getirmeyen güne,
düşman kesilmediysen
Sen aşkı hiç tatmamışsın
Sen hiç yaşamamışsın

Ünal TÜRKOĞLU