Uğuldayan şehrin sokaklarında saklı bir meczup
Üstünde tüten dumanı içtiğim çayın demi
Daha demin daha demin, terk ettim sevdalı şehri.
Melodiler uçuşan
Canhıraş sevdiğim koştuğum dik yokuş
Öznemle sakit bir düş misali
Gizil bir teyakkuzdur ruhun buhranı
Ve işte dağınık saçlarım
İşte, işte hercai yüreğin emsalsiz güftesi
Hazır ol da geçen ömür gibi
Varsın olsun yastayım
Yaşımdan düşende saklıyım
Gözünden düşsem ne ki mevsimin?

Yitik ruhların hicabıdır belki de asılı kaldığım
Çocuk yaştayım
Çocuksu bir aşktır mealim özneme yüklendiğim
Aşka itiraz edecek yaşı geçtim telaştayım
Uçuşan ukdelerin buğrası
Ve yüreğimde saklı şehrin akça pakça seması

Özlemi yitik değilim
Yatıya kalan hüzün bulutlarında işkillenmediğim
Bir demdir ki yaşamak
Yaşadıklarım dert addedilmesin
Çünkü çocuk kalbimle oynadığım bir oyundur yalnızlık
Akabinde beli kırılan bir hayalin penceresinde
Kat izindeyim varsa yoksa aşkın rüştünü ispatladığım…

Çıtası yükselendir sevgim
Çatı katı aksa ne olacak yüreğin?
Derdest edilmiş bir sözcük mü yoksa aşkın meali?
Öpüp de başıma koyduğum kutsal kitabım
Ekmeğin tek zerresine hürmet ettiğim
Elbet hükümranlığında Rabbin
Haiz olduğumdur emanet kalbim ve kalemim

Günbegün büyüyen bir coşku
Sözcüklerle önünü açtığım evrenin ufku
Her Fatiha her sure her hadis
Yürek limanına çekilmiş bir gemi gibi
Şehri içime sığdırdığım sahi çok mu belli?
İstanbul gibi yastayım
İstanbul gibi kalabalıktır duygularım
Karambole giden ömrün demi
Aşka kanat açtığım şiirin tek dizesi dahi yeter
İçimdeki hüsranı bastırmaya
Varsın olsun sevgisiz insan nesli…
Varsın olsun atıl yürek nicesi…

İsindeyim gizin
İzindeyim şevkin
Ve işte tetiğini çektiğim kalemim
Kalender bir milattır hem şüheda mazim
Atan şafağın
Kaçık atağın
Azımsanan varlığım
Coşan ruhum deminde mizacın
Derdest edilmiş olsa ne ki benliğim?

Ne hicabın eşiğidir adımladığım
Ne de haristir içimin engebeleri
Halis muhlis bir faniyim
Azıcık sıra dışı
Azığı varsa yoksa sevginin ırkında
Sektiğim
Sarmalında yalnızlığın
Giyindiğim kalabalıktır sözcüklerim
R/eşit kılındığım ne ki?
Meylettiğim umuda renk verendir elbet yalnızlığın kiri
Ve işte sevgiyle akça pakça
Şiarım nasıl ki saklı Allah katında
Alnımın akıyla yaşadığımın ertesi…

Yatıya kalan hüznün müridi bir rengim ben
Bazen beyaz bazen pembe
Bazen methiyeler dizdiğim sevgidir sevgi tek servetim
İki yakamdan düşmez şiir
Şehrinden de yakasından düşmez bitimsiz nazı ve isi yürek
İklimimde seken bir kuş gibi
İzini sürdüğüm aşk ve sevgi haizi olduğum ziyneti
Bahşeden nasıl ki Tanrı
Buğrası gönlün
Ve üstünde tüten dumanı şiirin
Hazzıdır yaşamın azık bildiğim aşikâr sevdaya düştüğüm