2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
616
Okunma
sanki ben ben değilim,
sanki zaman baharda kışı,
sanki dudakta gülüşü,
unutmuş, unutulmuş dalda gonca,
yaşamak yaş’a da kaldı,
gülüş dudakta,
hatırlamakta düşte,
nereye kadar,
ya da ne zamana kadar,
kırıldıkça camlar dökülür,
eskidikçe ciltler sökülür,
gülüşler bozuk para gibi harcanır,
azalttım artık,
kahvede hayal perdesi,
gökte yıldız geçidi,
belkide sadece azaldım,
yine de göğün perdesi ellerim de,
gün usul usul penceresini kaparken,
güneş batarken umudu sol cebime,
gülüşü dudağıma bırakırım,
hiç ölmeyecek gibi,
hiç canım yanmamış gibi,
gülerken göz yaşlarımı sol cebime akıttığı mı,
bazı bazı da eski resimlerimde kayboluyorum mutlu muydum…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (5)
Cevap Yaz