Rüzgar saçlı bir kız vardı
Rüzgarın saçlarıyla valsini görmeliydiniz
Harikaydı...

Gece teninde uykuya dalmıştı sanki
Esmerdi bakışları
Yüreğimi yaralardı
Sevmeye kıyamazdım...

Ben rüzgar saçlı bir kız sevdim
Ömre bedeldi gülüşü
Hele birde rüzgarın saçlarında dansını görmeliydiniz
Harikaydı...

Denizimin en sakin haliydi duruşu
Öyle masumdu ki...

Dalmak isterdiniz bakışlarına
Kendinizi birden derinliklerinde bulurdunuz yaşamın
Gözlerine bakmaktı yaşamak çünkü...

Ben rüzgar saçlı bir kız sevdim
Enezimin kuytu bir köşesinde
Ve aşk çardak kafe kadar yalındı...

Korkardım ellerini tutmaya
İçim titrerdi
Sonra irkilir yaşayamadığım için ağlardım gecelerce
Yaşayamadıklarıma...

O rüzgar saçlı kızımdı benim
Nice fırtınaları bedeninde uyutmuş
Tenindeyse geceler uykuya sızmış
Ve yüreği aşka sevmeyi öğreten...

Şimdi rüzgar saçlım uzaklarda
Fırtınalar ekiyorum bu garip yüreğe
Rüzgarlar biçiyorum,
Onsuz sabahlara her uyandığımda...

Tutulmuşum bir kere rüzgarına be rüzgar saçlım
Deniz mehtap ve yalnızlık seni bana getirmez ki
Bu yüreğe bir sensizlik yeter...

Ne olur bırak kendini tekrar o rüzgara
Bırak bırak ki,
Yine ıslık çalsın saçlarında rüzgar
’’SENİ SEVİYORUM ’’diye...

Çağdaş Durmaz