Nesil büyük, küçük tanımaz oldu...
Azaldı toplumda ar ne yazık ki.
Düşünür dururum diyerek n’oldu...
Gönüller pas tutmuş bar ne yazık ki.

Tavşanı okşasam tazı kıskanır,
Sırtımız ısınsa yazı kıskanır,
Yaptığım siha’yı gazı kıskanır...
Çakal konuşur car car ne yazık ki.

Gizli bir güç atmış düğüm ağzına...
Hak söz gelmiyor tek süğüm ağzına.
Fikri benzer ibrik, güğüm ağzına...
Kafa yapıları dar ne yazık ki.

Eliyle atıyor başına taşı...
Göz düz bakar ama beyinler şaşı.
Aydınlatmaz oldu dağları taşı...
Kör yanıyor artık far ne yazık ki.

Niyetleri belli olur gafından...
Halk yine de yürür onun safından.
Can yurdumda kel ve kör tarafından
körüklenir durur har ne yazık ki.

Hainlikler damga vursa da çağa...
Yıldırım düşmesin bu yeşil bağa.
Sevip yaslandığım şu yüce dağa...
Durmadan yağıyor kar ne yazık ki.

Bir güç önümüzü her an tıkıyor !
Fırsat bulsa bana kurşun sıkıyor !
İtin yuvasından petrol çıkıyor...
Birini yakıyor nar ne yazık ki.

Küffar idrarıyla elini yuyan...
Hainlikten vaz geç gel sende uyan.
Ülkem gelişince üzüntü duyan...
İçimde çok kahpe var ne yazık ki.

Bazı gerçekleri görmezse gözler...
Yüreklere işler kor, alev, közler.
Cumali yurdunda istikrar özler...
Aksinde yol olur yar ne yazık ki.