2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
608
Okunma
ARYADA ADIN
metruk bir meyhanede
okunan her arya
buzul bir yangın sanki
kulaklarımda meczup bir tını
her dalyada anarak adını
yudumluyorum zehir
zıkkım sensizliği
belki de
unutmak istiyorum zul gelen yokluğunu
ola ki aryada adın geçse
yokluğuna dair küçücük bir nüans dahi
tetikliyor enseme ölümün soğuk nefesini
ve ben
kendimden geçercesine
yudumluyorum zehir, zıkkım sensizliği
kahretsin ne oldu şimdi
okunan aryada bu zılgıt niye
yokluğuna mı okunur sala
söyle dualar edeyim dünya devinmesin
sana gelecek bana gelsin
tez ola yokluğuna makberim kazılsın
sen yoksan yanımda
bu dünya mahşer değil mi
maruzatım budur
bu yüzden zehir zıkkım içerim
Efkan ÖTGÜN
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz