DÖKÜLSÜN

Sevgiye ihanet eden birinin
Saçları ağarsın beli bükülsün
Kıymet bilmez ise zergar zerin’in
Yürekten Cevheri kârı dökülsün

Bırakıp gidersen başka birine
Birini seversen koyma yerime
Geçmişin külünü sakla derine
Yürekte yangını koru
dökülsün

Alırsan yüreğe saklı birini
Koruyup kolla sen onun yerini
Yok saysa emeği alın terini
Yürekte saklanan sırrı dökülsün

Kor olup yaksa da tüm bedenini
Anla seveni sen anla gideni
Sorgula bir daha n’olur kendini
Sevmeyeni dalda bar’ı dökülsün

Yürekte her daim ben de enderdin
Zorladın zorladın beni gönderdin
Bilemedim benimle nedir ki derdin
Derdini anlat ki irin sökülsün

Helallik almadan çekip de gittin
Ne ettiysen inan kendine ettin
Zamanlı zamansız sen bende bittin
Görmeyen gözlerin feri dökülsün

Daha bedduamla tanışmadın sen
Sana beddua etmedim ki ben
Beddua edecek taşımam bir gen
Edenin gözlerden yaşı dökülsün

Unutma ki beddua saklıdır bende
Kusur arıyorsan ara kendinde
Kusurum yok benim Tanrı indinde
Diyenin ahlakı arı dökülsün

Yolun açık olsun git güle güle
Nedendir niçindir getirme dile
Varsay ki bu aşkta ben yaptım hile
Kirli çamaşırlar suya dökülsün

Yıkarak geçmişi tekrar gülelim
Sen bende ben sende haddi bilelim
Her şeye rağmen biz mutlu olalım
Göklerden mutluluk bize dökülsün

Gel artık geçmişi hiç sormayalım
Sevgiyi zehirle hiç karmayalım
Söylemle sözcükle biz vurmayalım
Dürüstçe sözcükler söze dökülsün

Efkan ÖTGÜN