Dünyanın ve hayatın kendi ekseninde döndüğünü zanneden bir nefsin ve benliğin girdabında suyun dibine doğru sürüklenirken, bir anda bir dala tutunmuşsunuz ama henüz kurtulamamışınız...
Affınıza sığınarak bir kaç hususu arzetmek isterim..
Her ne kadar yazılanlar bir şiirde olsa, bir kurgu bile olsa, bazı ifadeleri kullanmaktan imtina etmeliyiz.. Benlik ve enaniyeti zirveye çıkarma gibi...
Tanrıyı bile yaratacak kadar büyük bir girdabın içindeyken bu benlik...
Hayat boyu bu büyük girdapla boğuşmuş gibi...
şiirin en sonun da sanki biraz kurtulur gibi olmuşsunuz..
Zifiri geceyi aydınlatan bir kandil sanarken benliğini
sonra asıl ziyanın kendinden değil yağ ve fitilden oluşunu düşünmeniz bize biraz ümit verdi bu benlikten kurtulma adına...
Merhum Yunus'un bir şiirinde dediği gibi ''Bir ben var bende benden içeru '' deyip O yüce yaratıcı kastettiği gibi...sizde....
yüreğinizdeki rengarenk duyguları benliğin cenderesinden kurtulup, Tanrıyı yaratan değil... Tanrının yarattığı bir acziyet içinde tevazu ve mahviyetle sunmanız dileğiyle..
selam ve sevgilerle..

Kaleminize yüreğinize sağlık güzel bir eser olmuş

Kaleminize yüreğinize sağlık güzel bir eser olmuş