1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1815
Okunma
Güneş doğmak üzereydi Çanakkale’den
Şükür ezan duyuluyordu komşu köylerden
Her sabah, her öğlen belki her an
Sala duyuluyordu toplar sustuğu an
Gökyüzü karadı bir oldu gökle yer
Ardından kan kırmızı birdi yine gökle yer
Kim bilir kaç kişinin son sabahıydı bu
Şehadetdi her nefesin son soluğu
Binlerce güneş battı o gün güneş batmadan
Yüzlerinde tebessüm vardı, bir ışık nurdan
Çanakkale geçilmez, Çanakkale’den geçilmez
Oğuldan, candan yardan geçilir Vatan’dan geçilmez
Çanakkale derelerin tepelerinde durdu zaman
Binlerce yiğidin yaşlarına bakmadan
Gidenler gülüyor kalanlar matemde
Nasibim var mı diye şehadet şerbetinde
Ey güzel yurdum Anadolu’m köleyim sana
Azatlığım ancak ölmekle olur uğruna.
20/03/2007
Cevap Yaz