7
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
737
Okunma
İster ağla, ister gül.
Çocukluğum tutma artık nöbeti.
Yok ki öcü korkutmuyor bak kimse.
Bırak gözlerini saran gafleti.
Ömür bitti fark etmiyor bak kimse.
Bakma güç postuna üflense şişer.
Karanlık çökünce yok olan taşar
Kul bu, bir ışığa aldanıp şaşar
Bir olanı kırk etmiyor bak kimse.
Güneş doğar doğmaz görünür keller,
Hırsı temel yapar, titrerse diller.
Düşmanı körükler kıvrımlı yollar
İzlerini terk etmiyor bak kimse.
Eksilmedi arttı, gözlerinde kan.
Sallandı yüreğin, acın dokuz can.
İster ağla, ister gül, yıkılır bu han.
Zararından çark etmiyor bak kimse.
Ecel geze durur, soğuk yüzünde
Kim ne görür zuhur eder özünde.
Yoktur Birisi’ nin onca sözünde
Şahadeti zerk etmiyor bak kimse.
zekeriya duman
5.0
100% (11)
Cevap Yaz
